مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی می‌تواند به‌عنوان یک موضوع جالب و مفید مطرح شود. هر دو کشور ایران و ژاپن دارای فرهنگ، ساختار سازمانی و سنت‌های مختلفی هستند که ممکن است تاثیر قابل توجهی بر روی رفتار و عملکرد کارمندان‌شان داشته باشد. در این مقایسه قصد داریم به مسائلی همچون روحیه کاری، تعهد به سازمان، بهره‌وری، توانمندی، شیوه‌های ارتباطی، روش‌های حل مسائل، رویکردهای مدیریتی و حقوق و دستمزد کارمندان این دو کشور بپردازیم. پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی از جوانب مختلف
همان‌طور که در مقدمه اشاره کردیم، ایران و ژاپن دو کشور با فرهنگ‌ها، ساختارهای سازمانی و سنت‌های مختلف هستند. از این‌رو مقایسه بین کارمندان این دو کشور می‌تواند جذاب و قابل توجه باشد. در ادامه تلاش می‌کنیم تا مقایسه جذابی بین آن‌ها انجام دهیم.
[elementor-template id=”17129″]
تعهد کاری
اولین مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی مربوط به تعهد کاری است. شاید این ویژگی، یکی از ویژگی‌های شاخص مردم ژاپن باشد. مردم این کشور اخلاق کاری قوی دارند که شامل وقت‌شناسی و تعهد به کار است. بسیاری از کارمندان ژاپنی، کار را بر گذراندن وقت با خانواده ترجیح می‌دهند.
آن‌ها روز کاری خود را خیلی زود شروع می‌کنند و ساعت‌ها در رفت‌و‌آمد هستند. اضافه‌کاری، یک موضوع عادی بین کارمندان ژاپنی است. می‌توان گفت، ژاپنی‌ها محل کار را خانواده خود می‌دانند. اگر فردی برای ساعات طولانی کار کند، به‌عنوان نشانه‌ای از عشق به خانواده‌اش تلقی می‌شود.
در ایران شرایط کاملا فرق می‌کند. کارمندان علاوه بر این که تعهد کاری دارند، اما ترجیح می‌دهند، بیشتر وقت خود را با خانواده بگذرانند و به‌نوعی تعادل را بین کار و زندگی برقرار کنند. زیرا کارمندان ایرانی عقیده دارند که گذراندن زمان با عزیزانشان به‌اندازه کار، ضروری است.
بیشتر بخوانید: فروش و قیمت مرخصی! روش محاسبه قیمت انواع مرخصی
مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی از نظر فرهنگ کار گروهی
سازمان‌ها و شرکت‌های ژاپنی بر گروه تمرکز دارند. در طول فرآیند استخدام، بسیاری از این شرکت‌ها اولویت کمتری به مجموعه مهارت‌ها و تخصص فرد می‌دهند. در عوض، آن‌ها بررسی می‌کنند که آیا فرد از نظر فرهنگ کار گروهی مناسب است یا خیر. زیرا شرکت‌های ژاپنی کارکنانی را می‌خواهند که بتواند در گروه، عملکرد خوبی داشته باشند. کارمندان ژاپنی برای مدت بسیار طولانی در شرکت‌ها کار می‌کنند. در واقع، ژاپن به سیستم استخدام مادام‌العمر معروف است.
از سوی دیگر، سازمان‌ها و شرکت‌های ایرانی به‌دنبال کاندیداهایی هستند که دارای تخصص و همچنین مهارت‌های مناسب برای شغل مورد نظر باشند. آن‌ها بیشتر از یک سیستم فردگرایی ساختاری پیروی می‌کنند که در آن تمرکز اصلی بر شغل فرد است. البته در سال‌های اخیر، فرهنگ کار تیمی مورد توجه قرار گرفته است و بسیاری از شرکت‌ها، در هنگام استخدام افراد، این موضوع را در نظر می‌گیرند.
اگر به فکر هوشمندسازی سازمان و ردیابی حضور و غیاب کارکنان خود هستید، شرکت جهان گستر پارس، راه‌حل‌های خلاقانه‌ای بر آن دارد. برای مشاوره و کسب اطلاعات بیشتر با ما تماس بگیرید.
رعایت سلسله مراتب
یکی دیگر از مواردی که در مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی بررسی می‌کنیم، رعایت سلسله مراتب است. کارمندان ژاپنی باید به‌طور مرتب به مافوق خود گزارش دهند و آن‌ها را از آخرین پیشرفت‌ها مطلع کنند. همچنین مشورت با افراد ارشد سازمان، برای کارمندان ژاپنی ضروری است.
آن‌ها در تصمیم‌گیری آزاد نیستند و باید برای همه‌چیز از مافوق خود تایید بگیرند، حتی چیزهای کوچک. در شرکت‌ها و سازمان‌های ایرانی نیز، روند انجام کار به‌همین صورت است. اما شاید کارمندان ایرانی آزادی عمل بیشتری داشته باشند و برای برخی از کارها بتوانند به‌تنهایی تصمیم‌گیری کنند تا بدین‌ترتیب موجب رشد و پیشرفت کسب‌وکار شوند. البته کارمندان ایرانی نیز برای مشاوره حرفه‌ای به افراد ارشد خود مراجعه می‌کنند.
بیشتر بخوانید: ویژگی‌های مهم یک سیستم مدیریت حضور و غیاب پرسنل کارآمد!
ریسک‌پذیری
کارمندان ژاپنی، ذهنیت محافظه‌کارانه‌ای دارند و معمولا از ریسک کردن اجتناب می‌کنند. آن‌ها هنگامی کاری را انجام می‌دهند که از نتیجه آن ۱۰۰ درصد اطمینان داشته باشند.
کارمندان ژاپنی معمولا با ایده‌های قدیمی که قبلا آزمایش شده‌اند و نتیجه آن‌ها موفقیت‌آمیز بوده است، همراه می‌شوند. از طرف دیگر در ایران شرایط کمی فرق می‌کند و فضا برای امتحان چیزهای تازه، بسیار بازتر است. کارمندان ایرانی حتی اگر در مورد نتایج مطمئن نباشند، از ریسک کردن دریغ نمی‌کنند.
مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی از نظر روابط با همکاران
این مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی، می‌تواند جالب باشد. کارمندان ژاپنی در محل کار، فقط به کار کردن فکر می‌کنند. اما هنگامی که ساعات کاری تمام می شود، برای معاشرت با یکدیگر بیرون می‌روند و در رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌ها وقت می‌گذرانند. آن‌ها دور یک میز می‌نشینند، می‌نوشند و وعده‌های غذایی خود را با یکدیگر تقسیم می‌کنند تا بدین‌صورت باهم تعامل داشته باشند.
اما در ایران اوضاع کمی متفاوت است. کارمندان در حین کار، علاوه بر این‌که به وظایف خود عمل می‌کنند، با همکاران خود تعامل دارند. پس از پایان ساعت کاری، هرکس به فکر رفتن به سوی محل زندگی خود و بودن در کنار خانواده است و کمتر پیش می‌آید که همکاران بلافاصله پس از پایان کار، با یکدیگر وقت بگذرانند.
بیشتر بخوانید: تکنیک‌های مدیریت کارکنان با استفاده از سیستم حضور و غیاب
پیشرفت مداوم
کلمه ژاپنی “کایزن” شهرت جهانی یافته است. کایزن این فلسفه را دنبال می‌کند که هرگز به یک محصول یا پروژه به چیزی تمام‌شده فکر نکنید، بلکه همیشه در فکر مرحله بعدی باشید و این‌که چگونه می‌توانید آن‌ها را بهبود بخشید. یکی دیگر چارچوب‌هایی که در محل کار ژاپنی وجود دارد، چگونگی بهبود مستمر است. این چارچوب چهار مرحله دارد که عبارتند از:
- برنامه: ترسیم نقشه راه اقدام آینده و پشتیبانی از آن با شواهد
- اقدام: عملی کردن برنامه
- بررسی: ارزیابی اقدامات و نتایج آن‌ها
- تنظیم: تنظیم مجدد پروژه و مفروضات با استفاده از بینش به‌دست‌آمده در مراحل قبل
مدیریت ژاپنی اغلب کارمندان و تیم‌ها را تشویق می‌کند تا این مراحل را طی کنند. هدف از این چارچوب، تکامل آهسته، اما هموار و بدون اصطکاک به‌سمت محصول نهایی، با کیفیت بهتر است. با روحیه بهبود مستمر، مدیران ژاپنی نیز تمایل دارند بر یادگیری همیشگی تمرکز کنند. آن‌ها کارکنان را تشویق می‌کنند که ذهنی باز داشته باشند و هر کاری را فرصتی برای رشد بدانند، حتی در زمینه‌هایی که تخصص اصلی آن‌ها نیست.
از طرف دیگر تاکید بر پیشرفت مداوم در ادارات و شرکت‌های دولتی ایران در مقایسه با شرکت‌های خصوصی، بسیار کم‌رنگ‌تر است. در حالت کلی، مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی نشان می‌دهد که توجه به پیشرفت مداوم در بین کارمندان ژاپنی، بیشتر از کارمندان ایرانی است.
بیشتر بخوانید: تاثیر دستگاه حضور و غیاب در برنامه ریزی منابع انسانی
[elementor-template id=”16949″]
پذیرش اشتباه
وقتی کارمندان ژاپنی مرتکب اشتباه می‌شوند، ابتدا از آن‌ها خواسته می‌شود که به اشتباه خود اعتراف کنند. سپس در مورد دلیل رخ دادن خطا توضیح دهند و در نهایت به راه‌حلی برای جلوگیری از تکرار اشتباه خود بیندیشند. هر سه این مراحل بسیار مهم هستند. زیرا حذف هریک از آن‌ها موجب می‌شود که رفتار کارمندان، صادقانه نباشد، به اشتباهی که انجام داده‌اند، فکر نکنند و در نهایت هیچ فعالیت پیشگیرانه‌ای برای تکرار دوباره آن انجام ندهند.
هدف از این روند، این نیست که چه کسی مسئولیت رخ دادن خطاست، بلکه هدف جلوگیری از تکرار دوباره آن است. این امر تاثیر زیادی در موفقیت و پیشرفت سازمان‌ها و شرکت‌های ژاپنی داشته است.
با مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی، می‌توان حدس زد که در ایران، پذیرش اشتباه از طرف کارمندان کمی دشوار است. این مسئله شاید به‌خاطر فرهنگ جامعه باشد که افراد ترجیح می‌دهند، مسئولیت اشتباهات خود را نپذیرند و آن را بر گردن دیگران بیندازند. به‌همین دلیل میزان پیشرفت در سازمان‌ها و شرکت‌هایی که پذیرش اشتباه و تلاش برای جبران آن وجود ندارد، بسیار اندک است.
بیشتر بخوانید: ویژگی‌های سیستم مدیریت حضور و غیاب پرسنل
مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی از نظر بهره‌وری
بهره‌وری کارکنان ژاپنی یکی از بالاترین‌ها در جهان است. فرهنگ کار ژاپنی به‌شدت تحت تاثیر اصول کایزن قرار دارد که بر بهبود مستمر و کارایی تاکید می‌کند. این امر به یک فرهنگ کاری تبدیل شده است که ساعت‌های کاری طولانی و سخت‌کوشی را در اولویت قرار می‌دهد و تعهدی قوی به کار گروهی و همکاری دارد. شرکت‌های ژاپنی همچنین سرمایه‌گذاری زیادی در آموزش و توسعه کارکنان می‌کنند که بهره‌وری آن‌ها را افزایش می‌دهد.
علاوه بر این، فرهنگ احترام و مسئولیت در قبال کار و همکاران، احساس مسئولیت‌پذیری را ایجاد می‌کند و موجب تشویق کارکنان به عملکرد بهتر می‌شود. همه این عوامل موجب شده است که کارمندان ژاپنی بالاترین بهره‌وری را در دنیا داشته باشند.
بهره‌وری کارمندان ایرانی بسته به صنعت ممکن است متفاوت باشد. فرهنگ کار ایرانیان متاثر از ارزش‌ها و سنت‌های اسلامی است که خانواده و جامعه را در اولویت قرار می‌دهد و در نتیجه تعادل کار و زندگی، یکی از جنبه‌های مهم اشتغال در ایران محسوب می‌شود. علاوه بر این، سیستم آموزشی ایران به‌دلیل تمرکز بیش از حد بر تئوری و عدم آموزش عملی، مورد انتقاد قرار دارد که در کاهش بهره‌وری کارمندان موثر است.
علی‌رغم این چالش‌ها، ایران دارای نیروی کار با تحصیلات عالی است و بسیاری از متخصصان آن دارای مدرک تحصیلی سطح بالا هستند و بسیاری از سازمان‌ها و شرکت‌های ایرانی با اتخاذ فناوری‌ها و شیوه‌های مدرن در تلاش برای بهبود بهره‌وری خود هستند.
سیستم‌های هوشمند حضور و غیاب جهان گستر، نقش مهمی در افزایش بهره‌وری کارکنان دارند و می‌توانند باعث صرفه‌جویی در هزینه و وقت سازمان‌ها و کسب‌وکارها شوند. برای راهنمایی بیشتر با کارشناسان این مجموعه تماس بگیرید.
میزان حقوق و دستمزد
با مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی متوجه خواهید شد که تفاوت قابل توجهی در حقوق و دستمزد آن‌ها وجود دارد. ژاپن یکی از بالاترین میانگین حقوق و دستمزد پرداختی به کارمندان را در جهان دارد. میانگین حقوق ماهیانه در این کشور تا سال ۲۰۲۱، حدود ۲۹۰۰ دلار آمریکا بوده است. در مقابل، متوسط حقوق ماهیانه در ایران بسیار کمتر و ۲۰۰ دلار آمریکاست.
همچنین شایان ذکر است که دستمزدها بسته به صنعت و نوع شغل در هر دو کشور ممکن است بسیار متفاوت باشند. در ژاپن، حقوق و دستمزد در صنایعی مانند مالی، فناوری و مهندسی بیشتر است، در حالی‌که در ایران کارمندان صنعت نفت و گاز، حقوق بیشتری نسبت به سایرین دریافت می‌کنند. علاوه بر این، عواملی مانند سطح تحصیلات، تجربه و عملکرد شغلی نیز می‌توانند تاثیر قابل‌توجهی بر حقوق و دستمزد در هر دو کشور داشته باشند.
بیشتر بخوانید: انواع مرخصی و قوانین و مقررات مربوط به آن‌ها
سخن پایانی
در این مقاله به مقایسه کارمندان ایرانی و ژاپنی پرداختیم و از جنبه‌های مختلف مانند تعهد کاری، کار گروهی، پذیرش اشتباه، پیشرفت مداوم، روابط با همکاران، بهره‌وری و حقوق، این موضوع را بررسی کردیم. با توجه به شرایط متفاوتی که هر کدام از کشورهای ایران و ژاپن دارند، کارمندان آن‌ها تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارند. بهره‌وری کارمندان ژاپنی بسیار بیشتر از کارمندان ایرانی است و حقوق بیشتری دریافت می‌کنند. همچنین آن‌ها بر پیشرفت مداوم خود متمرکز هستند و تعهد کاری بالایی دارند. شرکت جهان گستر پارس، طراح و تولیدکننده سیستم‌های هوشمند حضور و غیاب و منابع انسانی، افتخار دارد که راه‌کارهای منحصربه‌فردی برای تسهیل فرآیندهای سازمانی ارائه می‌کند. برای کسب اطلاعات بیشتر با کارشناسان ما تماس بگیرید.
بسیاری از کارمندان ژاپنی، کار را بر گذراندن وقت با خانواده ترجیح می‌دهند. آن‌ها روز کاری خود را خیلی زود شروع می‌کنند و ساعت‌ها در رفت‌و‌آمد هستند. اضافه‌کاری، یک موضوع عادی بین کارمندان ژاپنی است.در ایران شرایط کاملا فرق می‌کند. کارمندان علاوه بر این که تعهد کاری دارند، اما ترجیح می‌دهند، بیشتر وقت خود را با خانواده بگذرانند و به‌نوعی تعادل را بین کار و زندگی برقرار کنند.
میانگین حقوق ماهیانه در ژاپن تا سال ۲۰۲۱، حدود ۲۹۰۰ دلار آمریکا بوده است. در مقابل، متوسط حقوق ماهیانه در ایران بسیار کمتر و ۲۰۰ دلار آمریکاست.